سفارش تبلیغ
صبا ویژن

معیار های یک مدرسه مجازی خوب چیست؟

ارتباط فیزیکی نقش مهمی در تعامل و یادگیری دارد. در مدارس مجازی چنین ارتباطی وجود ندارد. بر این اساس چنین مدارسی باید به توجه به معیارهایی سازماندهی شوند که این ضعف را جبران نموده و دانش‌آموزان را علاقمند به آموزش کنند.

 

در هر مدرسه و سیستم آموزشی، عناصری موجود هستند که چارچوب و ساختار آموزش را در بر می‌گیرند. زمانی که این عناصر به شکل مطلوب اجرا شوند، در هر فضایی آموزش سودمند را به دنبال دارند. عناصر آموزشی نامبرده شامل: محتوا، روش تدریس، هدف‌های آموزشی و ارزشیابی آموزشی می‌شوند. این عناصر به عنوان معیارهای ارزیابی مدارس محسوب می‌شوند. از این رو در انتخاب مدارس در فضای فیزیکی یا مجازی، می‌توان از آن‌ها به عنوان ملاک سنجش استفاده کرد.

 

محتوای آموزشی، یکی از مهمترین عناصر آموزشی است که برترین نقش را در راستای یادگیری ایفا می‌کند. از این رو می‌توان آن را به عنوان اساسی‌ترین معیار ارزیابی مدارس مجازی به شمار آورد. یکی از اصول اساسی که سبب جذابیت محتوا می‌شود، توجه به نیازها و علایق دانش‌آموزان است. متاسفانه محتوای مکتوب که در مدارس ما تدریس می‌شوند، از کشش چندانی برخوردار نیستند. این محتواها غالبا مربوط به سال‌های گذشته بوده و تمامی مفاهیم مربوط به هر پایه را در بر نمی‌گیرد. علاوه بر این انعطاف اندکی دارند. از این رو تمامی دانش‌آموزان نمی‌توانند ارتباط موثری با آن برقرار کنند.

 

در فضای حقیقی معلمان ملزم به تدریس کامل چنین محتوایی هستند و اختیار چندانی در رابطه با تغییر آن ندارند اما در فضای مجازی، کنترل‌های بیرونی چندان حاکم نیست و معلمان می‌توانند به تغییر و تولید محتوا بپردازند. بر این اساس آنها می‌توانند با در نظر گرفتن علایق و نیازهای دانش‌آموزان خود ساختار محتوا را تنظیم کنند. چنین محتوایی قدرت جذب دانش‌آموزان را بیشتر می‌کند. جذابیت چنین محتوایی زمانی بیشتر می‌شود که معلمان زبده بتوانند با مشارکت هم مفاهیم اساسی را با مثال‌ها و راه‌حل‌های قابل فهم ارائه کنند. در این رابطه مدارسی موفق‌تر عمل می‌کنند که از تیم آموزشی بهتری برخوردار باشند.

 

معلمان مربوط به یک درس یا پایه به همراهی یکدیگر به تولید یا اصلاح محتوا بپردازند. آنها علاوه بر توانایی علمی برای تولید محتوا، لازم است که با امکانات فضای مجازی آشنایی کافی داشته باشند و بتوانند با بهره گیری از محتوا کلیپ‌های آموزشی مفید ارائه دهند. شاید سوال پیش آید که چگونه می‌توان فهمید که در مدرسه مجازی‌ای، معلمان قادر به ارائه چنین محتوایی هستند. در این رابطه می‌توان گفت مدرسه‌ای از چنین قابلیتی بهره‌مند است که معلمان آن از توانایی بالایی در تدریس برخوردار باشند. با یکدیگر همراهی داشته و به صورت یک تیم عمل کنند. همچنین در آموزش در فضای فیزیکی، از ابزارهای الکترونیکی کلاس بهره گرفته باشند. در سال تحصیلی گذشته، تجارب آموزشی بیانگر این بود که معلمانی که در کلاس درس فیزیکی از امکانات الکترونیکی بهره می‌گرفتند، در کلاس درس مجازی نیز بهتر عمل کردند.

یکی از معیارها و عناصر دیگری که با توجه به آن می‌توان مدرسه مجازی را انتخاب کرد. بهره‌گیری معلمان آن از روش‌های فعال تدریس است. تجربه نشان داده که گاه معلمان محتوای مناسبی را تولید می‌کنند اما قادر به ارائه صحیح آن در فضای مجازی نیستند. زمانی که معلم نتواند در فضای مجازی به خوبی تدریس کند و ارتباط موثر برقرار نماید، دانش‌آموزان نیز رغبت به حضور و فعالیت ندارند. در این رابطه باید به این نکته توجه کرد که معلم یا معلمان پایه موردنظر در فضای فیزیکی تا چه اندازه از روش‌های جدید و فعال تدریس بهره می‌گرفتند. آیا خودمدار بوده و روش‌های سنتی تدریس همچون؛ سخنرانی، پرسش و پاسخ، تکرار و مرور و... را در الویت قرار می‌دادند یا می‌کوشیدند تا با روش‌هایی همچون؛ بحث و گفتگو، بارش مغزی و... تمامی دانش‌آموزان را با تایید و تشویق، به فعالیت ترغیب کنند.

 

هدف، عنصر آموزشی موثری است که می‌توان از آن به عنوان معیاری مناسب برای ارزیابی مدرسه آنلاین استفاده کرد. مدیر و کادر آموزشی‌ای می‌توانند به طور موثر عمل کنند که هدف‌های مناسبی را برای آموزش درنظر گیرند. برخی مدیران تعهد بسیاری در رابطه با اهداف اسناد بالادستی و بخشنامه‌های اداره دارند و به نیازهای معلمان و دانش‌آموزان توجه اندکی می‌کنند. در چنین مدارسی معلمان نمی‌توانند در فضای فیزیکی و مجازی آزادی عمل داشته باشند و اهداف علمی و انگیزشی خود را در کلاس به کار بگیرند.

 

زمانی که معلم اختیار و آرامش داشته باشد می‌تواند با درنظرگرفتن فضای کلاس و سطح دانش آموزان خود، اهداف آموزشی ای درنظر بگیرد و طرح درس خود را سازماندهی کند. چنین معلمی با آزادی ای که در اختیار دارد می تواند با تغییر فضای فیزیکی به فضای مجازی اهداف خود را تعدیل کرده و برنامه منعطف تری در نظر بگیرد. برای این که بتوان از چنین معیاری آگاهی کسب کرد، ضرورت دارد که با مدیر، معلمان و اولیای سال های گذشته صحبت نموده و کسب اطلاع کرد. در این رابطه نحوه برخورد و ارتباط مدیر با پرسنل و معلمان خود تا حد بسیاری می تواند گویای چگونگی این معیار باشد.

 

ارزشیابی فراگیران، معیار آموزشی بسیار مهمی در رابطه با ارزیابی مدارس مجازی است. ارزشیابی تعدیل کننده یادگیری و اصلاح کننده آن، در مراحل بعدی آموزش است.

بهترین نوع ارزشیابی، ارزشیابی‌ای است که پیوسته باشد.

پیش از شروع فرآیند آموزش صورت گیرد و تا پایان آن ادامه داشته باشد. ارزشیابی‌ای که پیش از فرآیند آموزش صورت گیرد، تعیین کننده سطح دانش آموزان است که معلم با توجه به این سطح به آموزش می‌پردازد. ارزشیابی‌ای که در حین آموزش صورت می‌گیرد اصلاح کننده نواقص و اشتباهات یادگیری دانش‌آموزان است و فرصت بازنگری را فراهم می‌کند و ارزشیابی‌ای که در پایان کار آموزش صورت می‌گیرد. میزان یادگیری و تغییر را به طور کلی برآورد کرده و پیش زمینه‌ای برای طراحی ساختار مبحث بعدی است.

برخی معلمان تاکید بسیاری به ارزشیابی پایانی داشته و پیش از انجام آموزش و در حین آن، چندان به ارزشیابی دانش آموزان خود نمی‌پردازند. این روند نقش چندانی در ایجاد یادگیری ندارد. زمانی که آموزش به شیوه مجازی باشد این نوع ارزشیابی صدمه آموزشی بیشتری را به دنبال دارد.

چگونه می‌توان فهمید که در یک مدرسه ارزشیابی به چه شکل صورت می‌گیرد؟

اگر در مدرسه‌ای ارزشیابی فقط به پایان کار توجه داشته باشد، معلمان در طی سال و ترم تحصیلی تنها به آزمون‌های شفاهی و مداد و کاغذی بسنده می‌کنند. مدیر معلمان را به تنظیم پوشه کار معلم ملزم نمی‌کند و معاونین نظارتی بر شیوه ارزشیابی ندارند. اما اگر مدیر از ابتدای سال تحصیلی نظارت بر شیوه‌های ارزشیابی داشته باشد و پوشه کار معلم را در طی ماه بررسی کند. معلمان نمی‌توانند همانند دوره‌های گذشته تنها به آزمون اکتفا کرده و نابرابری آموزشی را حاکم کنند. زمانی که آموزش به شیوه مجازی باشد، این نظارت به قوت می رسد. لازم است که مدیر و معاونان در کلاس‌های موجود در فضای شاد حضور داشته باشند و جریان کلاس و نحوه ارزیابی را مشاهده کنند.

در رابطه با معیار ارزشیابی، اولیا و دانش‌آموزان باید به دو نکته توجه کنند:

یکی این که مدیر و معاونین مدرسه به چه میزان بر کار معلم نظارت دارند و نظارت به صورت کنترل است یا همراهی اصلاح‌گرانه و دیگری اینکه معلم از ارزشیابی پیوسته استفاده می‌کند یا ارزشیابی پایانی.

زمانی که معلم از ارزشیابی پیوسته استفاده کند، به واسطه شیوه‌هایی به ارزشیابی می‌پردازد. در ادامه به برخی از این موارد پرداخته می‌شود.

- یادداشت‌برداری و گزارش‌نویسی: یکی از روش‌های ارزشیابانه که کمک شایانی به یادگیری دانش‌آموزان می کند، یادداشت‌برداری و گزارش‌نویسی است در این رابطه معلم در پایان کلاس آنلاین از دانش‌آموزان خود می‌خواهد که ویس‌های او و سایر همکلاسی‌های خود را خلاصه کرده و به صورت یادداشتی ارائه دهند یا گزارشی از کلیپ آزمایش بنویسند.

- پروژه‌های گروهی و انفرادی: در این روش معلم می‌تواند چارچوب و موضوعاتی را تعیین کرده و در اختیار دانش آموزان قرار داده تا با رعایت چارچوب مورد نظر به بررسی و مطالعه پیرامون موضوع بپردازند. استفاده از این روش بسیار موثر است زیرا در طی آن دانش‌آموزان به یادگیری عمیق می‌رسند.

- ارزشیابی عملکرد: عملکرد به اعمال و رفتار دانش‌آموزان اشاره دارد. در فضای مجازی معلم می تواند تکالیف و فعالیت‌هایی را در اختیار دانش‌آموزان قرار داده و بر اساس آن‌ها به ارزشیابی بپردازد.

- نوشتن مقالات تحقیقی: در این زمینه معلم می‌تواند به دانش‌آموزان بگوید که برای نگارش مقاله به مطالعه کتاب و نقد و بررسی مقاله‌های دیگر بپردازند و با رعایت اصول مقاله‌نویسی، نتایج کار خود را به نگارش در آوردند. در این روش ضرورت دارد که دانش‌آموز از طریق ویس یا کلیپ، چگونگی انجام کار خود را بیان کند و معلم به ارزشیابی بپردازد.

- پوشه کار: این روش بسیار جامع بوده و تمامی فعالیت‌های دانش‌آموزان را به صورت مسنجم در بر می‌گیرد. از آن جایی که در پوشه کار دانش‌آموزان فعالیت‌های بسیاری انجام می‌دهند، به خوبی می‌توانند توانایی‌ها و تفاوت‌های فردی خود را نشان دهند. برخی از دانش‌آموزان نمی‌توانند در آزمون‌های شفاهی و کتبی، توانایی‌ها و یادگیری‌های خود را به نمایش بگذارند و همیشه نمره پایین گرفته و بر اساس همین نمره ارزش‌گذاری می‌شوند. در حالی که در پوشه کار با توجه به مجموعه کارها، ارزشیابی و ارزش‌گذاری انجام می‌شود. در فضای مجازی نیز هر دانش‌آموز یک پوشه کار الکترونیکی دارد.

در عبارات فوق به برخی از مهمترین شیوه‌های ارزشیابی در کلاس‌های مجازی پرداخته شد. بهره‌گیری از چنین روش‌هایی یا روش‌هایی مشابه به آن‌ها می‌تواند به ما اطمینان بدهد که آموزش مجازی تا حد بسیاری به هدف های خود دست یافته است و مدرسه‌ای که در کلاس‌هایش به این شیوه به ارزشیابی توجه می‌شود، می‌تواند نقش به سزایی در پیشرفت و یادگیری دانش‌آموزان خود داشته باشد.

 

برگرفته از سایت تیزلند


خلاصه نویسی و یادگیری بهتر

آشنایی با روش‌های درست مطالعه و یادداشت برداری در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان تأثیرگذار است. بسیاری از دانش‌آموزان تلاش می‌کنند شیوه‌ی درست خلاصه نویسی از کتاب‌های درسی‌شان را یاد بگیرند. خلاصه نویسی از کتاب‌ها کار بسیار حساس و مهمی است. روش‌های مؤثری برای خلاصه نویسی کتاب‌ها وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توان به سؤالات امتحانی بهتر پاسخ داد و نمره‌های بهتری گرفت. در این مطلب نکات مفیدی درباره‌ی خلاصه نویسی آورده شده است. به شما پیشنهاد می‌کنیم که روی هر یک از مراحل با دقت تمرکز کنید. با این کار می‌توانید به‌راحتی با صرف زمان کمتری تمام نکات مهم را یاد بگیرید و در وقت خود صرفه‌جویی کنید. برای آشنایی با نکات خلاصه نویسی با ما همراه باشید.

گام اول: هر فصل کتاب را کلی نگاه کنید

قدم اول مرحله‌ی اساسی در خلاصه نویسی محسوب می‌شود. با این کار هر فصل را به‌‌طور کلی وارسی می‌کنید.

در این مرحله، به‌خوبی به موارد زیر توجه کنید:

 

 

  • عنوان‌ها؛
  • جدول‌ها؛
  • تصاویر؛
  • قسمت‌هایی از متن که پررنگ شده است؛
  • قسمت‌هایی از متن که سبک نوشته تغییر کرده است (ایتالیک)؛
  • و از همه مهم‌تر، قسمت خلاصه‌ی متن.

 

هدف از نگاه کلی به فصل‌ها این است که ذهن شما نسبت به متنی که قرار است بخوانید آگاهی پیدا کند. این یکی از بهترین روش‌هایی است که با استفاده از آن، مغز بدون اینکه خسته شود یا فشار زیادی به آن وارد شود می‌تواند به‌راحتی و با کیفیت بالا اطلاعات جدید را دریافت کند. از طرفی با استفاده از این روش، نکات مهم برای مغز تعیین می‌شود و ذهن هنگام خواندن مجدد مطالب، با دقت بیشتری آن نکات را به‌خاطر می‌سپارد. این افزایش توجه سبب می‌شود که اطلاعات، بیشتر در خاطر شما باقی بمانند و علاوه‌بر آن می‌توانید موضوعاتی را که قرار است در آینده بخوانید پیش‌بینی کنید. خواندن خلاصه‌ی فصل‌ها (اگر وجود داشته باشد) هم خیلی می‌تواند به یادگیری بهتر شما کمک کند. شاید در ابتدا همه‌ی مطالبی را که می‌خوانید درک نکنید،‌ اما با‌این‌حال این کار را انجام دهید. همان‌طور که قبلا گفته شد نگاه کلی به مطالب میزان توجه و درک شما را از مطلب افزایش می‌دهد و سبب می‌شود که مطالب بیشتر در حافظه‌ی شما ثبت شوند. اگر در کلاس، دبیر یا استادتان به نکته‌ی خاصی اشاره کرد، حتما آن را یادداشت کنید و موقع مرور سریع مطالب به آن توجه کنید. حتما دبیر شما می‌داند که این اطلاعات باارزش هستند و دانستن آنها برای شما لازم است؛ در نتیجه احتمال اینکه این نکات به‌عنوان سؤالات امتحانی هم مطرح شوند، بسیار زیاد است.

گام دوم: برای فهم بیشتر، نکات مهم را یادداشت کنید

در مرحله‌ی بعدی باید مطالب را بخوانید و نکات مهم آن را یادداشت کنید. ممکن است بسیاری از افراد برای خلاصه نویسی همه‌ی مطالب را با تمام جزئیات بنویسند اما این کار علاوه‌بر اینکه زمان زیادی می‌گیرد بی‌فایده است. در این روش ممکن است بسیاری از نکاتی را که واقعا مهم هستند، بی‌اهمیت بدانید و به آنها توجه نکنید.

با استفاده از دو روش ساده می‌توانید مطمئن شوید که همه‌ی اطلاعات کلیدی و مهم را یادداشت کرده‌اید.

1. یادداشت مطالبی که به‌سختی متوجه می‌شوید

اگر بعضی از مطالب را به‌سختی متوجه می‌شوید، سعی کنید با استفاده از کلمات ساده‌ی قابل‌درک هر چیزی را که درباره‌ی آن موضوع فهمیدید، بنویسید. برای این کار از جمله‌های کوتاه و مناسب استفاده کنید. برای شروع، اول بخش‌هایی را که متوجه شده‌اید یادداشت کنید و بعد سراغ مطالب سخت‌تر بروید. بعضی اوقات استفاده از منابع مختلف می‌تواند به درک بهتر یک موضوع کمک کند. اگر هنوز بعضی از قسمت‌ها را متوجه نمی‌شوید، می‌توانید سریع در گوگل جست‌وجو کنید (برای یافتن اطلاعات دقیق‌تر، بد نیست با نکات مربوط به جستجوی حرفه‌ای در گوگل آشنا باشید). احتمالا می‌توانید عکس، فیلم یا اطلاعات دیگری درباره‌ی آن موضوع پیدا کنید که به فهم بیشتر شما کمک کند. حتما اطلاعاتی که با این روش به‌دست می‌آورید یادداشت کنید. با خلاصه نویسی مطالب، مغز شما روی مطالبی که بعد از مطالعه متوجه شدید تمرکز می‌کند. با این کار اطلاعات به بخش‌های کوچک‌تر و قابل‌فهم تقسیم می‌شوند و باعث یادگیری بهتر و راحت‌تر می‌شود. بسیاری از افراد سعی می‌کنند میزان زیادی از اطلاعات را یک‌باره و به‌طور هم‌زمان یاد بگیرند. این مطالب می‌تواند مثل خواندن یک جمله‌ی خیلی طولانی یا بخش‌های زیادی از یک کتاب باشد. در این حالت ذهن از اطلاعات زیاد پر می‌شود. در نتیجه یادگیری این مطالب در زمان کوتاه مشکل خواهد بود. برای یادگیری بهتر لازم است که این مطلب را به بخش‌های کوچک قابل‌فهم تبدیل کنیم تا ذهن بهتر روی آنها تمرکز کند.

2. یادداشت مطالبی که تابه‌حال نخوانده‌اید

تمام مفاهیم، تعاریف، تئوری‌ها و فرمول‌هایی را که تاکنون با آنها مواجه نشده‌اید یادداشت کنید. حتی سعی کنید که همه‌ی جزئیات مربوط به آنها را بنویسید. برای فهم بهتر این مطالب می‌توانید مثال‌های مربوط به آنها را هم بنویسید اما انجام این‌ کار ضروری نیست. در مرحله‌ی بعدی سعی کنید که این مفاهیم را درک کنید. آنها را برای خودتان تعریف کنید و برایش مثال بزنید. به‌مرور زمان، این مفاهیم برای‌تان قابل‌درک می‌شود و به‌‌راحتی آنها را یاد می‌گیرید. سعی کنید که همیشه به‌جای تایپ‌کردن خلاصه‌ها، آنها را با دست و روی کاغذ یادداشت کنید. این کار اهمیت زیادی دارد، زیرا هنگامی‌که مطالب را به‌صورت دست‌نویس تهیه می‌کنید، بیشتر درباره‌ی آنها فکر می‌کنید. در نتیجه مطالب بیشتر در ذهن شما باقی می‌ماند، به‌سادگی در حافظه‌ی بلندمدت شما ثبت می‌شود و بعدها بهتر جزئیات نوشته‌ها را به‌خاطر می‌آورید. هدف اولیه از این کار ذخیره‌سازی اطلاعات نیست، بلکه درک بهتر مطالب است. شاید برای یک امتحان نتوانید به این شیوه‌ی خلاصه نویسی تکیه کنید و حتما باید منبع اصلی آزمون را بخوانید، زیرا همه‌ی اطلاعات به‌صورت درست و کامل در کتاب وجود دارد. اگر از خلاصه‌های خود برای امتحان استفاده کنید، ممکن است بعضی از مطالب مهم را از قلم انداخته باشید و سرجلسه‌ی آزمون نتوانید به همه‌ی سؤال‌ها پاسخ مناسب بدهید.

گام سوم: مطالب را سریع بخوانید

در مرحله‌ی آخر سعی کنید مطالب را تا جایی که امکان دارد سریع بخوانید و قدرت مطالعه‌ی خود را بالا ببرید. زمانی‌که از این روش برای مطالبی استفاده می‌کنید که تابه‌حال نخوانده‌اید، دوباره آنها را مرور کنید تا بهتر متوجه مفاهیم شوید. فقط به خلاصه‌ها و یادداشت‌های خود تکیه نکنید چون همان‌طور که گفته شد ممکن است مطالب مهم و ارزشمند را یادداشت نکرده باشید (از خلاصه نویسی برای مرور نهایی مطالب استفاده کنید). همچنین اگر با مطلبی آشنایی ندارید می‌توانید به‌آرامی آن را مطالعه کنید، اما برای مطالبی که متوجه شده‌اید از روش های تندخوانی استفاده کنید. این‌کار سبب می‌شود که مطالب بیشتر در ذهن شما باقی بماند و بیشتر آنها را درک کنید.

گام چهارم: مطالب را مرور کنید

یکی از روش های درس خواندن صحیح، مرور مطالب خوانده‌شده است. درصورتی‌که زمان کافی برای مطالعه‌ی کتاب‌تان دارید سعی کنید مطالب آن را مرور کنید. مرور مطالب سبب می‌شود که اطلاعات، بیشتر در ذهن‌تان باقی بماند. همچنین اگر سرجلسه‌ی امتحان زمان کافی دارید، سعی کنید که دوباره جواب‌های خود را بررسی کنید؛ این کار به شما این فرصت را می‌دهد جواب اشتباه سؤال یا انتخاب اشتباه گزینه‌‌ای را متوجه شوید و آن را درست کنید. بسیاری از دانش‌آموزان با وجود زمان کافی، ترجیح می‌دهد که سریع به سؤالات جواب دهند و از جلسه‌ی آزمون بیرون بیایند. به‌یاد داشته باشید که شما وقت و هزینه‌ی زیادی صرف کرده‌اید تا به مراحل بالاتر تحصیلی برسید، پس به‌راحتی فرصت‌های خود را از دست ندهید و از همه‌ی زمان آزمون درست استفاده کنید. 

 

منبع: چطور


ویژگی های کودکان تیزهوش

آرزوی بسیاری از والدین این است که فرزندی تیزهوش داشته باشند. هرچند که بسیاری از والدین با قبولی فرزندشان در آزمون هوش یا گرفتن نمره 20، او را تیز هوش می نامند، درحالی که تیزهوشی ویژگی است که شاید تنها یک درصد از مردم جامعه به آن دسترسی داشته باشند.

با وجود اینکه محققان اولین شرط تیزهوشی را داشتن بهره هوشی IQ بالای 130 می دانند، اما عوامل دیگری چون قدرت خلاقیت، توانایی استدلال و ابتکار وجود دارد که فرد را تیزهوش بار می آورد.

کودکان تیز هوش

کودکان تیز هوش چه ویژگی هایی دارند ؟

نسبت به یادگیری حریص بوده و مفاهیم پیچیده و جزئیات را به سرعت جذب می کنند.

اعتماد به نفس بالایی دارند.

مسئولیت پذیرند.

در کارها منضبط بوده و به ارزش های اخلاقی و معنوی پایبند اند.

از قدرت استدلال برخوردار بوده و دستور های آمرانه را بدون بازنگری نمی پذیرند.

آموزش تیز هوشی از چه سنی؟

معمولا گفته می شود که کودکان تیزهوش را می توان یک سال زودتر از سن شروع آموزش رسمی یعنی از سن 6 سالگی آموزش داد.

امروزه والدین بسیاری از کودکان تیزهوش ترجیح می دهند فرزندان خود را در منزل آموزش دهند و اورا تنها برای آزمون پایان سال به مدرسه بفرستند.

از طرفی چون کودکان تیزهوش معمولا از این آزمون ها سربلند بیرون می آیند، تصور براین است که این شیوه آموزش مناسب بوده و در یادگیری آنان خللی وارد نمی کند. با این حال بسیاری از روان شناسان بر این باورند که کودکان تیزهوش نیز مانند سایر کودکان باید در جامعه زندگی کنند.

در واقع آموزش در بین سایر افراد جامعه، شیوه تعامل با اجتماع را به کودکان می آموزد و زمینه یادگیری بسیاری از مهارت هارا برای انان فراهم می کند.

کودکان تیز هوش و تعامل اجتماعی

تیزهوشی فقط به نمره 20 گرفتن در فیزیک ، شیمی و ریاضی و دروس سخت دیگر نیست.

یک فرد نخبه باید هوش اجتماعی بالایی هم داشته باشد. قدرت رهبری، مهارت های کلامی، توان استدلال، علاقه به کتاب، ارتباط با جمع و تاثیر گذاری بر سایرین در بسیاری از کودکان تیزهوش وجود دارد، اما متاسفانه بسیاری از والدین به این مساله توجه نمی کنند و فرزندان شان را تک بعدی تربیت می کنند.

تفاوت بین IQ و EQ ؟

تفاوت بین معلومات کتاب و مهارت در زندگی روزمره و ارتباطات افراد در واقع همان تفاوت بین IQ (ضریب هوشی) و EQ (هوش هیجانی) آن ها است.

اولین بار درسال 1990 روانشناسی اصطلاح هوش هیجانی را برای بیان کیفیت و درک احساسات افراد، توانایی همدردی با احساسات دیگران و توانایی اداره مطلوب خلق و خو به کار برد.

تحقیقات نشان داده است هوش هیجانی یکی از مهم ترین عواملی است که چگونگی حل مشکلات و نحوه ی برخورد مناسب با استرس ها را در افراد پیش بینی و میزان موفقیت آنان را در زندگی تعیین می کند.

در حقیقت هوش هیجانی عاملی است که به هنگام شکست، در شخص انگیزه ایجاد می کند و مهارت های اجتماعی اورا تقویت می کند.

هم چنین افراد با هوش هیجانی بالا از موفقیت بیشتری نسبت به افراد با ضریب هوشی بالا برخوردار بوده و مهارت های بیشتری را در زندگی کسب می کنند.

بنابراین عوامل بسیاری وجود دارد که در کنار ضریب هوشی ایفای نقش کرده و زمینه ی مناسب را برای کسب موفقیت در افراد فراهم می آورند که هوش هیجانی یا EQ یکی از آن هاست.

 

منبع: میگنا

 

 


نقش مشاوره تحصیلی در موفقیت دانش آموزان

نقش مشاوره تحصیلی در موفقیت دانش آموزان

 

مشاوره تحصیلی نقش مهمی در موفقیت یا شکست دانش آموزان و دانشجویان در مسیر تحصیلی و شغلی خود ایفا می کند به همین علت مشاور تحصیلی از اهمیت بسیار بالایی در نزد والدین و فرزندانشان برخوردار است. بطور کلی وظیفه مشاور تحصیلی عبارت است از: هدایت تحصیلی، آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری، حل مشکل افت تحصیلی، استرس و اضطراب امتحانات، رفع رفتارهای نابهنجار، ارائه راهکار برای حل مشکلات روحی و روانی و در نهایت هموار کردن مسیر دانش آموزان برای موفقیت در تحصیلات به ویژه قبولی در رشته مورد علاقه و دانشگاه های خوب کشور

چرا مشاوره تحصیلی داشته باشیم؟

مشاوره تحصیلی خوب با شناسایی نقاط ضعف و قوت دانش آموزان به آن ها را برای استفاده هرچه بهتر از توانایی های خود کمک می کند. او همچنین با آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری، روش های برنامه ریزی درسی، ارائه راهکارهایی برای غلبه بر افت تحصیلی، استرس و اضطراب امتحانات و حتی کمک به انجام یک انتخاب رشته صحیح و منطقی، زمینه لازم برای موفقیت تحصیلی و شغلی دانش آموزان و حتی دانشجویان را فراهم می سازد.

 

برخی از دانش آموزان به خاطر شرایط ویژه‌ای که دارند بیشتر در معرض افت تحصیلی هستند، بررسی ها نشان می دهد افت تحصیلی به عوامل بیرونی مثل خانواده، مدرسه و ... مربوط می‌شود، همچنین برخی از علل ها، فردی هستند مثل انگیزه خود دانش آموز، عدم آشنایی با روش های مطالعه و برنامه ریزی، علایق و استعدادها و غیره.داشتن یک مشاوره تحصیلی خوب برای این دسته از دانش آموزان نقش بسیار کلیدی ایفا می کند، او در جریان مشاوره تحصیلی علت افت ها و شکست های دانش آموزان را شناسایی کرده و راهکارهای مناسبی را ارائه می دهد.

بررسی وظایف مشاوره تحصیلی

بطور کلی مشاورین تحصیلی و کنکور یکسری وظایف را بر عهده دارند. یکی از این وظایف شناسایی استعداد های دانش آموزان و دانشجویان و هدایت آن ها به مسیر درست است که می توان گفت یکی از اصلی ترین وظایف مشاورین تحصیلی است. مشاور تحصیلی  با آموزش مهارت های تحصیلی و ارائه راهکار های مناسب، باعث جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان می شود. مشاور تحصیلی به دانش آموزان کمک می کند تا بهترین و مناسب ترین انتخاب رشته تحصیلی را داشته باشند.

 

آموزش شیوه های درست مطالعه، یادگیری، یادداشت برداری، خلاصه نویسی و پاسخگویی به سوالات تشریحی و تستی، یکی دیگر از وظایف مشاور تحصیلی است. والدین می توانند برای شناسایی دقیق تر توانایی های فرزندشان و فراهم نمودن بستر مناسب برای رشد و شکوفایی آن ها، از راهنمایی های مشاور تحصیلی بهره مند شوند. دانش آموزانی مشکل تمرکز دارند و می خواهند میزان بی دقتی خود را کاهش دهند و حافظه خود را تقویت کنند، داشتن یک مشاور تحصیلی می توانند کمک بسیار زیادی به آنها کند.

یکی دیگر از وظایف مشاور تحصیلی آموزش مهارت های آزمون دادن شامل شیوه صحیح آمادگی برای هر آزمون، مدیریت استرس و اضطراب امتحان، نحوه مدیریت زمان است. یک مشاوره تحصیلی با بالا بردن انگیزه و اعتماد به نفس دانش آموزان می تواند مسیر موفقیت آن ها را هموارتر کند.

آیا داشتن مشاور برای کنکور نیاز است ؟

یکی از مواردی که اکثر کنکوری ها به دنبال اون هستن، داشتن یک مشاور خوب و کاربلد هست. شخصی که بتونه روند صحیح پیشرفت در کنکور سراسری رو برای داوطلب مشخص کنه و تا روز کنکور با دادن برنامه ریزی و گفتن نکات مشاوره ای کلیدی ما رو به سمت موفقیت چشم گیر هدایت کنه. در این بین کم نیستن کنکوری هایی که داشتن مشاور و برنامه ریز حرفه ای رو کار اشتباهی میدونن و احساس میکنن که با گرفتن مشاور هزینه بیهوده ای رو باید هر ماه خرج کنن در حالی که برای اون ها هیچ فایده ای نخواهد داشت. با توجه به این دیدگاه ها تصمیم گرفتیم در این مقاله به ویژگی های یک مشاور خوب و کاربلد اشاره کنیم تا بتونیم به شما در اتخاذ این تصمیم مهم کمک کرده باشیم. یک مشاور خوب و کاربلد باید یک سری کار ها و ویژگی های مهم و تاثیر گذار برای ما انجام بده. این متن را از irmohasel برای شما تهیه کرده ایم.

برنامه ریزی حرفه ای

شاید این مهم ترین رکنی باشه که یک داوطلب کنکور رو مجاب به داشتن مشاور میکنه. حقیقت ماجرا این هست که سال کنکور، سال آزمون و خطا نیست و شما به قدری فرصت ندارید که زمان زیادی رو به تنظیم برنامه ریزی برای خودتون اختصاص بدید و از طرفی تنظیم برنامه برای یک کنکوری اصلا کار ساده ای نیست. یک برنامه ریزی خوب به شما کمک میکنه تا بتونید ارتباط درستی بین کار های مدرسه و برنامه آزمون های آزمایشی خودتون برقرار کنید و نهایت استفاده ممکن رو از زمان ببرید. برنامه ریزی خوب، استرس و اضطراب شما رو کم میکنه و دید بسیار مناسبی از ماه های پیش رو به شما میده. در یک برنامه ریزی حرفه ای، رابطه خیلی دقیق بین ساعت مطالعه عمومی ها و تعداد تست هایی که برای هر مبحث باید کار بشه، برقرار هست.

داشتن مشاور تحصیلی

صلاحیت مشاور 

در این دوره زمونه هر شخصی که کنکور شرکت میکنه، خودش رو یک مشاور حرفه ای میدونه و با زدن یک پیج تلگرام و اینستاگرام شروع به جذب مخاطب میکنه. همین کار یکی از دلایل اصلی بی اعتماد شدن عزیزان کنکوری به مشاورین هست. دوستان عزیز، شخصی که خودش رو به عنوان مشاور به شما عرفی میکنه باید شخصا در آزمون سراسری نتیجه خوبی گرفته باشه. مگر ممکنِ شخصی که خودش در رشته و دانشگاه های سطح پایین قبول شده، بتونه به شما در زمینه مشاوره و برنامه ریزی کنکور کمک کنه؟! اگر این شخص واقعا در این زمینه مهارت خاصی داشت، حتما با استفاده از برنامه ریزی ها و نکاتی که بلد بود در یک رشته خوب و در یک دانشگاه عالی پذیرفته میشد. از طرفی در کنار تحصیل در یک رشته عالی این شخص باید چندین سال سابقه عالی در زمینه مشاور کنکور داشته باشه و با تجربیات خوبی که در این مسیر به دست آورده، بتونه به شما کمک زیادی بکنه.

 

بمب انگیزه بودن

طبیعتا فضای رقابتی در کنکور سراسری به شکلی هست که داشتن انگیزه از مهم ترین رکن هایی است که باعث میشه یک داوطلب کنکوری خودش رو از باقی رقبا جدا کنه. کم نیستن داوطلب هایی که به علت نداشتن روحیه مناسب و فقدان انگیزه از مسیر رقابتی کنکور خارج میشن و نمیتونن روند مطالعاتی خوبی که دارن رو تا انتها ادامه بدن، اینجاست که وجود یک مشاور خوب و کاربلد به شما کمک میکنه تا با حفظ روحیه در طول سال بتونید روند رو به رشدی رو در پیش بگیرید و فاصله خوبی رو با سایر رقبا ایجاد کنید.

داشتن مشاوره تحصیلی

ذکر نکات مشاوره ای

در کنار موارد بالا، یک مشاور خوب باید در طی تماس های تلفنی که با داوطلب برقرار میکنه نکات مشاور ای رو به داوطلب گوشزد کنه تا داوطلب با استفاده از این توصیه ها نقاط تاریک مسیر رو روشن تر ببینه. از روش صحیح مطالعه هر یک از درس ها تا روش اصولی تست زنی، هنر و مدیریت آزمون دادن، انتخاب منابع کمک آموزشی،تحلیل کارنامه آزمون های آزمایشی، صحبت در مورد نقاط قوت و ضعف داوطب، روش حرفه ای خلاصه نوسی و … از جمله مواردی هستن که در طی این تماس های تلفنی باید در  پیرامونشون صحبت بشه.

 

در دسترس بودن

داشتن یک برنامه ریزی خیلی خوب به تنهایی نمیتونه برای شما مفید باشه. اجرایی کردن برنامه مرحله ای هست که از درجه اهمیت بالایی برخوردار هست. مشاور میتونه با گرفتن گزارش کار شبانه، تعهد داوطلب رو نسبت به برنامه ریزی بیشتر کنه و باعث بشه تا داوطلب هر روز خودش رو مجاب به اجرای برنامه بدونه. به همین علت در دسترس بودن و ارتباط برقرار کردن در زمان مشخصی از شبانه روز میتونه در روند پیشرفت داوطلب در مسیر کنکور خیلی حائز اهمیت باشه و یکی از ویژگی های مطلوب مشاور تحصیلی محسوب میشه.